Linux Uygulamalı: Kurulum ve Temel Linux Komutları

Teknoloji her geçen gün ilerledikçe manuel, analog sistemlere olan bağımlılığımızı azaltıyor. Ancak kademeli olarak tam otomatik, yapay zeka merkezli bir dünyaya geçiş yaparken, her an bir düğmeye basarak bize ulaşabilirken, bu sistemleri kuran şirketlerin bu sistemlerin incelikle ölçeklendiğinden ve sağlam olduğundan emin olmaları gerekiyor.

İşte bu noktada Linux devreye giriyor. Ortalama bir kullanıcı için, kesinlikle Windows veya macOS veya Android ve iOS'un bilgisayar hakimiyetinde olduğu görülüyor. Yine de, "Microsoft'a ait olmayan" ürünlerin ve hizmetlerin (ve kendi altyapılarının bir kısmının) büyük ölçüde Linux'un endüstriyel gücüne dayandığını ve bunun üzerine inşa edildiğini söylemek güvenlidir.

Halihazırda kullanılan hizmetlerimizin çoğu büyük ölçüde Linux'a dayandığından, bir teknoloji meraklısı olarak işletim sistemi ve temel bileşenleri hakkında çalışma bilgisine sahip olmanız mantıklıdır. Bunun nedeni, bir sorun giderme ihtiyacı ortaya çıkarsa, onu anlamaya çalışmak yerine kas hafızanıza güvenirsiniz. Sorun anında hayal kırıklığına uğrarsınız (ve inanın bana, en azından ilk birkaç gün içinde oldukça fazla hayal kırıklığı yaşanacaktır).

Şimdi, oldukça eminim ki bu makaleye geldiyseniz, Linux'un ne olduğu ve köklerinin nerede olduğu konusunda biraz bilgi sahibisinizdir. Değilse, ancak, yazılarımızı okuyabilirsiniz. Linux İşletim Sistemine Giriş ve Linux Çekirdeğine Giriş, bu size Linux hakkında kısa bir fikir vermeli.

Bu seri tamamen uygulamalı olacak ve makinenizi takip etmeniz gerekecek. Gönderiyi, yeni başlayanlar için fazla bunaltıcı olmayacak şekilde kapsamlı bir şekilde ayrıntılı olacak şekilde yapılandırdık. Bu seriyi "Aptallar için Linux" eşdeğeri gibi düşünün, aradaki fark, tüm bilgiyi bir kerede vermek yerine olmasıdır. Daha küçük anlamlı parçalara böleceğiz. Yaptığımız gönderilerin çoğunun aksine, biraz çalışmaya hazır olmanızı öneririm (sonuçta Linux öğrenmenin en iyi yolu, nüanslarıyla ellerinizi kirletmektir). Tüm bunlara başlamadan önce, size Linux hakkında kısa bir bilgi vermeme izin verin ve Linux'un Unix'ten nasıl tamamen farklı olduğu konusundaki bazı yanlış anlamaları ortadan kaldıralım. Çok uzun sürmeyecek, söz veriyorum.

Linux Temelleri: Unix'ten Nasıl Farklıdır?

1. başlangıç

• UNIX: Unix, 1969 yılında Bell Laboratuarlarında inşa edilmiştir. En tanınmış kurucu üyelerden biri Dennis Ritchie idi. C dilinde yazılmıştır ve çoklu görev yapabilen taşınabilir bir işletim sistemi olarak tasarlanmıştır.
• Linux: Linux, Linux Torvalds tarafından inşa edilmiştir ve büyük ölçüde ilham almıştır. MINIX (Unix benzeri bir dağıtım). Unix'ten pek çok şey türetir, ancak hem içeride hem dışarıda tamamen farklı bir sistemdir. Orijinal çekirdek 1991'de piyasaya sürüldü ve sürücüler, bir GUI ve çok ihtiyaç duyulan bazı cilalar gibi şeyler eklendikten sonra, tam teşekküllü işletim sistemi 1992'de piyasaya sürüldü.

2. gelişme

• UNIX: Unix mutlaka tamamen açık kaynaklı bir proje değildir. Parçaları vardır, ancak ethosunda tescilli bir sistemdir. Unix'in BSD, macOS vb. gibi birkaç sürümü vardır. İlk geliştirme AT&T ve birkaç başka ticari satıcı tarafından yapılmıştır.
• Linux: Unix'ten farklı olarak Linux, açık kaynaklı bir ekosistemde gelişir. Tüm proje, Linux Vakfı tarafından aktif olarak finanse edilmekte ve izlenmektedir. Geliştirme hala, yeni bir ekleme için son çağrıyı yapan Linus tarafından denetleniyor. Ama temelde programlama geçmişi olan herkes kaynak kodunu özgürce indirebilir ve değişiklik yapabilir.

3. mimari

• UNIX: Unix, üzerinde kullanılmak üzere tasarlanmıştır. RISC sistemleri ve Iranium makineleri, ancak ihtiyaçlara göre daha sonra x86 ve x64 mimarilerinde de çalışacak şekilde taşındı.
• Linux: Linux, öncelikle Intel'in x86 mimarisi için geliştirildi, ancak bugün itibariyle, aktif geliştirme topluluğu sayesinde ARM, ARM64 vb. dahil neredeyse tüm büyük platformları destekliyor.

4. Komut Satırı Arayüzü

• UNIX: desteğiyle başladı Bourne Kabuğu. Artık Korn ve C Shell'i de destekliyor.
• Linux: Linux öncelikle BASH'ı (Bourne Again Shell) kullandı.

5. Fiyat

• UNIX: Bazı dağıtımlar ücretli destekle ücretsizdir (Solaris gibi); diğerleri tamamen ödenir.
• Linux: Çoğunlukla ücretsiz (öncelikli desteğe sahip kurumsal sürümleri hesaba katmaz vb.).

Pekala, şimdi Linux'un ne olduğuna ve Unix'ten nasıl farklı olduğuna dair temelleri belirledik. Ellerimizi kirletelim, olur mu?

Ortamı Kurmak: Bir Sanal Makineye Linux Nasıl Kurulur?

Bu gönderiyle geniş bir kitleyi hedeflemeye çalıştığımızdan ve burada başlamak için önceden herhangi bir Linux deneyimine gerek olmadığından, hızlı bir şekilde işe koyulabilmeniz için işleri olabildiğince kolaylaştıracağım. Seride ilerledikçe, her geçen hafta yeni bir şeyler öğrendiğinizi hissetmeniz için gönderinin karmaşıklığını aşamalı olarak artıracağız. Aynı zamanda, bunu bir kerede yayınlanan bir şey yerine haftalık bir dizi yapma kararı alındı. Böylece, herhangi bir gözetim olmadan oynamak ve kendi üzerinizde bir şeyler denemek için yeterli zamanınız olur. Bir şeyi öğrenmenin en iyi yolu, onu kendin kırıp yeniden kurmaktır.

Linux kullanmayı öğrenmek için önce Linux'u sisteminizde çalıştırmanız gerekir. Bunu yapmanın birkaç yolu vardır, bazıları Canlı USB kullanmak ve ona önyükleme yapmak, onu fiziksel olarak makinenize kurmak, iki işletim sistemli çoklu önyükleme sistemi oluşturmak, onu bir VM'ye kurmak (Sanal). Machine) ve bir Linux sunucusu kiralamak ve ona SSHing yapmak. Eminim uzmanlar bu listeyi bir dizi daha seçenekle genişletecektir, ancak kısaca olsun, yukarıdakilerle devam edelim. Yukarıdaki kurulumların tümünü kullanmanın sonucu, Linux komutları vermek için bir konsola erişim elde etmek olsa da, oraya ulaşmak için atılacak adımlar, sayı ve zorluk bakımından her birine göre değişir.

Bu bir pilot gönderi olduğu için, muhtemelen makinenizi veya mevcut işletim sisteminizi hiçbir şekilde bozmayacak ve bir sabit sürücüyü bölümleme veya yapılandırma gibi gelişmiş işlemlerde deneyim gerektirmeyen en kolay olanı ile gideceğiz. uzak sunucu. Kabul, harikalar, ancak söz veriyorum, temel bilgilere aşina olduğunuzda bunu ele alacağız.

Burada ilerlemek için tek varsayımım aşağıdaki olacaktır.

• İyi bir bilgisayarınız var (4 – 8 GB RAM, Intel Core i3 gibi nispeten yeni bir işlemci, en azından SSD/HDD'de 30 GB boş alan).
• İyi bir internet bağlantısına bağlısınız (birkaç şey indirmek için buna ihtiyacınız olacak).
• Windows veya macOS'a (ne kullandığınıza bağlı olarak) bir uygulama programı yüklemek gibi temel şeyleri biliyorsunuz.

Yukarıdakilerin hepsini işaretleyebilirseniz, kesinlikle ligdesiniz. Pekala, başlamak için birkaç şeye ihtiyacımız olacak (tam anlamıyla).

• Bir Linux dağıtımı (burada Ubuntu kullanacağız).
• Bir Hiper Yönetici (ana işletim sistemimizin üzerine ikincil bir işletim sistemi kurmamıza izin veren uygulama), kullanacağız Virtual Box.

Tüm formaliteler bittiğine göre harika, hadi eğlenceli şeylerle başlayalım!

1 Adım: Sından Ubuntu web sitesi ve Ubuntu 16.04.x ​​LTS'yi indirin (bunu yalnızca kararlılık nedenleriyle kullanıyoruz, böylece yol boyunca gereksiz hatalar almazsınız).

İndirmeyi tamamladığınızda, bir . Iso sisteminizdeki dosya. Böyle görünecek.

2 Adım: Şimdi şuraya gidin VirtualBox indirme sayfası Ve indirmek için VirtualBox 5.x platform paketi şu anda hangi işletim sistemini kullandığınıza bağlı olarak. Örneğin, Windows kullanıyorsanız, yazan ilkini edinin. Windows ana bilgisayarları.

3 Adım: Artık gerekli dosyaların her ikisine de sahip olduğunuza göre, devam edin ve VirtualBox'ı kurun. üzerine iki kez dokunmanız yeterlidir. . Exe or .dmg indirilen dosyayı seçin ve ekrandaki talimatları izleyin. Orada özel bir şey yapmadığınızdan emin olun, sadece varsayılanları kabul et ve kurulumu tamamlayın.

Bittiğinde, devam edin ve VirtualBox'ı başlatın. Ekranınız, sahip olduğum VM'lerin listesi eksi aşağıda gösterildiği gibi benimkine neredeyse benzer görünmelidir. (Zaten Virtual Box kullandığım için, birkaç sanal makine kurdum, ancak listeniz boş olurdu).

4 Adım: Şimdi devam edeceğiz ve VirtualBox aracılığıyla Ubuntu'yu kurmaya başlayacağız. Tıklamak yeni VirtualBox penceresinin sol üst köşesinde. İşletim sistemini adlandırmak isteyen bir iletişim kutusu alırsınız. içine Ubuntu yazın Adı, seçmek Tip as Linux ve Sürümü as Ubuntu (64-Bit) ve vur Devam et (Sanal Kutunun daha yeni sürümleri, Ad alanına yazdıklarınıza göre Tür ve Sürüm alanını otomatik olarak doldurur).

5 Adım: Şimdi, bu konuk işletim sisteminin (Ubuntu) kullanacağı RAM miktarını belirtmeniz istenecek; varsayılan 1 GB'dir, bu yeterince iyidir, bu yüzden orada kalmasına izin verin ve tıklayın Devam et.

6 Adım: Burada işletim sisteminin kullanacağı Sabit Diski belirtmeniz gerekmektedir. Çoğu zaman, insanlar sanal kutu örneklerinin önceden yapılandırılmış kurulumlarını şu şekilde bilinen bir biçimde yükler: aletleri. Cihazlar tak ve çalıştır şeklinde çalışır.

Böylece cihazları indirebilir, sanal kutu örneğine takabilirsiniz ve herhangi bir kurulum yapmadan tam olarak çalışan bir işletim sistemine sahip olursunuz. (Bunu, iki işletim sistemine sahip iki sabit sürücüye sahip olmak ve bunları değiştirmek gibi düşünün, bunun için bilgisayarınızı sökme zahmetinden kurtulun).

Sadece seçin Şimdi bir sanal sabit disk oluşturun ve devam edin.

7 Adım: Burada, türü olarak belirtin VDI, hangisi varsayılan seçenek olmalı ve tıklayın Devam et.

8 Adım: Şimdi boyutu seçin. sahip olmanız tavsiye edilir. dinamik olarak ayrılmış sürücü çünkü sabit boyutlu seçeneğe kıyasla ihtiyaçlarınıza göre ölçeklenir; bu, ihtiyacınız olup olmayacağından bağımsız olarak tüm miktarı bir kerede atayacaktır.

Şimdi sabit sürücünün boyutunu seçin; bu, sabit sürücünün asla belirtilen miktarı aşmamasını sağlayacaktır. Varsayılan sekizdir, ancak 9 GB seçtiğinizden emin olun güvenli tarafta olmak.

Kurulumu tamamladığımıza göre artık makinemizi çalıştıralım. Soldaki listeden Ubuntu'yu seçin ve üzerine tıklayın. Başlama VirtualBox penceresinin menü çubuğunda. Hemen, Ubuntu'yu başlatmak için görüntüyü eklemenizi isteyen bir iletişim kutusu açılacaktır. Daha önce indirdiğimiz Ubuntu görüntüsüne ihtiyaç duyulacak yer burasıdır. Tıkla klasör düğmesi (aşağıdaki resimde gösterilmiştir) iletişim kutusunda gezinin ve Ubuntu görüntüsünü seçin ve Aç'a tıklayın. Açılır menüde gösterilen resim bu olduğunda, Başlat'ı tıklayın.

Birkaç saniye içinde, aşağıda gösterildiği gibi Ubuntu kurulum seçenekleriyle karşılaşacaksınız. devam edebiliriz ve “Ubuntu'yu deneyin” yüklemeden veya yüklemeden. İkincisini yapalım ve üzerine tıklayın Ubuntu'yu yükleyin.

Yine varsayılanları kabul edip devam edeceğiz. Seçenekleri yüklerken indirme güncellemelerinin ve Üçüncü taraf yazılımları yükle seçeneklerinin işaretini kaldırın ve Devam'a tıklayın. Ardından, kontrol edin Diski silin ve Ubuntu'yu yükleyin seçeneğini ve tıkla Şimdi Yükle.

Silme işlemini onaylamanızı isteyen bir iletişim kutusu görünecek, üzerine tıklayın. Devam et.

Bu adımda konumunuzu seçin ve Devam. Ardından, klavye düzeninizi seçin. Ve her zamanki gibi Devam'ı tıklayın. Ardından, alanlarda adınızı, kullanıcı adınızı ve beğenilerinizi belirtin.

Ve şimdi bekliyorsun. Kendine bir kahve al. Bu yapılana kadar biraz zaman geçecek.

Kurulum tamamlandıktan sonra, sizden istenecek Yeniden, devam edin ve bunu yapın ve bu yapıldıktan sonra Ubuntu için bir giriş ekranı ile karşılaşacaksınız. Sadece şifreyi girin ve işte gidiyorsunuz, Ubuntu kurulumunuzu başarıyla kurdunuz.

Sırtını sıvazla. Artık bir Linux dağıtımı kurulumuna hazır olduğumuza göre, bazı temel Linux komutlarının üzerinden geçeceğiz.

Temel Linux Komutları

Terminali Ubuntu'da aşağıdaki gibi başlatın:

Bir kez başlatıldığında, böyle görünmelidir.

Pekala, başlamaya hazırız, haberiniz olsun, ilerleyen ekran görüntüleri Ubuntu terminaline benzemeyecek çünkü görünürlüğü artırmak için sunucumda bir Linux terminali kullanacağım. Bunun için endişelenme; sadece komutlara odaklanın ve ekran görüntülerinde aldığım sonuçların aynısını alıp almadığınızı görün.

Bu, uygulamalı serimizin ilk gönderisi olduğu için, kendimizi Linux komutlarının temelleri ile sınırlayacağız, böylece bunalmayacaksınız ve yine de ilginizin düşmediğinden ve bırakmadığınızdan emin olacağız. Bu yazıda ele alacağımız komutlar beşe bölünecek farklı kategoriler; onlar aşağıdaki gibidir.

• Tarih ve Saat
• Dosya sisteminde gezinme
• Dizinler/klasörler oluşturma ve bunları kaldırma
• Dosya oluşturma ve silme
• Yardım bulma

Ama bundan geçmeden önce terminalimiz için törensel bir “Merhaba Dünya” testi yapalım, olur mu? Tamam, sonra terminalde aşağıdaki komutu yazın.

echo "Merhaba Dünya"

Enter tuşuna bastığınızda, terminaliniz Merhaba Dünya selamlama. Bu, yalnızca komut listemizi başlatmakla kalmaz, aynı zamanda her şeyin beklendiği gibi çalışıp çalışmadığını kontrol etmek için de iyi bir testtir. NS kaçırmak komutu, komutlardan sonra belirtilen bir metin satırını görüntüler. Tırnak işaretleri isteğe bağlıdır, ancak bir kural, tırnak işaretleri ile kullanmaktır.

1. Tarih ve Saat

Terminal aracılığıyla tarih ve saati kontrol etmek için çok basit bir komutla başlayalım. Uygun şekilde adlandırılmış tarih, komut, tarih ve geçerli saati saat diliminizle birlikte 24 saatlik biçimde görüntüler. Kendiniz kontrol etmek için lütfen terminalinize aşağıdakileri yazın.

tarih

2. Dosya sisteminde gezinme

Kullanıcılar olarak bir işletim sisteminde yaptığımız önemli bir şey, bir klasörden diğerine geçmektir. Öyleyse, bu amaca yönelik bir dizi komut kullanarak bunu terminalde nasıl yapacağımızı öğrenelim.

• pwd – Bir klasörden diğerine atlamaya başlamadan önce, şu anda hangi klasörde olduğumuzu nasıl öğreneceğimizi öğrenelim. pwd emretmek. anlamına gelir Print Working Ddizin. Komutu aşağıdaki gibi yazın ve sonucu kontrol edin.

pwd

• ls – ls komutu temel olarak tüm içeriği, yani belirli bir dizindeki dosya ve klasörleri listelemek için kullanılır. Sadece terminalinize aşağıdakini yazın ve mevcut dizininizde bulunan her şeyi listeleyecektir.

ls

Varsayılan olarak, ls kullanabileceğiniz her dosya hakkında ayrıntılı bilgi almak için yalnızca dosya adlarını listeler. -l ls ile birlikte seçenek aşağıdaki gibidir.

ls -l

Gördüğünüz gibi, bu seçenek ls ile birlikte dosya modu, bağlantı sayısı, sahip adı, grup adı, dosyadaki bayt sayısı, kısaltılmış ay, ayın gününü içeren her dosya hakkında bir sürü daha fazla bilgi yazdırdı. dosyanın son değiştirildiği, dosyanın son değiştirildiği saat, dosyanın son değiştirildiği dakika ve yol adı. Çoğunun şu anda mantıklı gelmeyebileceğini biliyorum, ama endişelenme. Şu anda bilmeniz gereken tek şey, döndürülen sonuçlara ince ayar yapmak için her komutun ekleyebileceğiniz bir dizi seçenekle birlikte geldiğidir.

• cd – Artık dosyaları nasıl listeleyeceğimizi ve mevcut dizinimizi nasıl kontrol edeceğimizi öğrendiğimize göre, şimdi dizinler arasında nasıl geçiş yapacağımıza geçelim. Komuta cd Dizini Değiştir anlamına gelir ve aşağıdaki gibi kullanılır. Eğer bir dizinin içindeyseniz ve içinde daha fazla dizin varsa aşağıdaki gibi bir alt dizine gidebilirsiniz.

CD NAME_OF_DIRECTORY

değiştirmek NAME_OF_DIRECTORY yukarıdaki komutta gezinmek istediğiniz dizinin adıyla birlikte. Aşağıda bir örnek gösterilmiştir.

Gördüğünüz gibi, alt dizine girdiğimiz anda mevcut dizin değişiyor.

Artık dizinde olduğumuza göre nasıl çıkacağız? Alt dizinden çıkıp ana dizine girmek için cd ile birlikte bir seçeneği tekrar kullanabilirsiniz. Benim örneğimde, ben ~/iOSProjects/100DaysOfSwift geri dönmek için ~/iOSProjeler Aşağıdaki komutu kullanacağım.

cd ..

Bu beni 1 seviye yukarı çıkaracak. şimdi ben ~/iOSProjeler dizin aşağıda görüldüğü gibidir.

Eğer gitmek isteseydim ~/iOSProjects/100DaysOfSwift yani köküne kadar ~ , cd komutu aşağıdaki gibi yapılandırılacaktır.

cd ../ ..

Dizinlerin iç içe geçme seviyeleri, dizinlerin sayısını belirleyecektir. ../ .. seçeneklerinizde.

3. Klasör/dizin oluşturma ve kaldırma

Düzenli olarak gerçekleştirdiğimiz bir diğer basit görev de klasör oluşturmak ve silmek. Bu, aşağıdaki iki komut kullanılarak yapılabilir.

• mkdir - mkdir komutu Dizin Oluştur anlamına gelir ve kullanımı oldukça basittir. Sadece aşağıdaki gibi yazın.

mkdir NAME_OF_DIRECTORY

Değiştirin NAME_OF_DIRECTORY yeni dizininize vermek istediğiniz adla. Tamamlandığında, aşağıda gösterildiği gibi başarıyla gezinebilirsiniz.

• rmdir - rmdir komutu Dizini Kaldır anlamına gelir ve dizinleri kaldırmak/dizinleri silmek için kullanılır. Bir dizini silmek için onun dışında/bir seviye yukarısında bulunmanız gerekir. bir kez sen dizinin dışında ve bu dizin boş, komutu aşağıdaki gibi yazmanız yeterlidir.

rmdir NAME_OF_DIRECTORY

Değiştirin NAME_OF_DIRECTORY Silmek istediğiniz dizinin adı ile. Bu komutun yalnızca silinecek dizin boşsa çalışacağını unutmayın.

4. Dosya oluşturma ve kaldırma

Sırada dosya oluşturmayı öğrenelim. Burada sadece terminale odaklandığımız ve başka hiçbir uygulamaya odaklandığımız için, farklı formatlarda (txt, docx, vb.) dosyalar oluşturmaya nasıl devam edeceğinizi merak ediyor olabilirsiniz, değil mi? Pekala, bu resimde bir sonraki komutumuzun geleceği yer.

• dokunma – Touch kullanmanın resmi amacı dosya erişim ve dosya değiştirme sürelerini değiştirmek olsa da, yeni bir dosya oluşturmak için de kullanılabilir. Aşağıdaki gibi kullanılır.

DOSYAADI.UZANTISI'na dokunun

Değiştirin DOSYA ADI ve UZATMA istediklerinle. Aşağıda bir kullanım örneği gösterilmiştir. Terminaliniz komutu bir mesaj olmadan yürütürse, büyük olasılıkla komut başarılı olmuştur ve dosyanın aşağıdakini kullanarak oluşturulduğunu kontrol edebilirsiniz. ls Komut.

Artık dosyaların nasıl oluşturulacağını bildiğimize göre, onları nasıl sileceğimizi de öğrenebilir miyiz? Bir sonraki komut tam da bunu yapmanıza yardımcı olacaktır.

• rm – rm komutu Kaldır anlamına gelir ve adından da anlaşılacağı gibi dosya ve dizinleri silmek için kullanılır. Aşağıdaki gibi kullanılır.

rm DOSYAADI.UZANTI

Değiştirin DOSYA ADI ve UZATMA istediklerinle.

NOT: rm komutu geri alınamaz, bu nedenle her zaman doğru dosyaları sildiğinizden emin olun. Bunu yapmanın daha güvenli bir yolu, komutla birlikte rm komutunu kullanmaktır. -i seçenek; bunu yaptığınızda, terminal sizden dosyayı silmek isteyip istemediğinizi onaylamanızı isteyecektir. Aşağıdaki gibi kullanılır.

rm -i DOSYAADI.UZANTI

Bir dosya oluşturduk ve onu da sildik, peki ya dosyaları düzenlemek? Veriler nasıl eklenir ve kaldırılır? Pekala, bu yönler konusunda heyecanlı olduğunuza göre, bunu söylediğimde bana güvenin, eğer başlıyorsanız bunalmak için biraz fazla karmaşık ve pürüzsüz. Burada minimal olanları yapıyoruz ve her hafta ilerledikçe, dosyaları terminalden gönderilere düzenlemek gibi şeyler. Bu arada ilerleyelim.

5. Yardım bulma

Peki! Böylece terminalde bir sürü şey yaptık. Bir komutla hangi seçeneklerin kullanılacağını veya bir komutun ne işe yaradığını unutursanız ne olur? Elbette, Google'da bulabilirsiniz, ancak terminalden ayrılmanıza gerek kalmadan daha iyi bir yol var.

Linux, Manuel Sayfalar anlamına gelen man adında bir komuta sahiptir. Bir komuttan emin değilseniz, belirli bir komutla ilgili belgeleri almak için kullanılır, aşağıdaki gibi yapın.

adam COMMAND_NAME

COMMAND_NAME alanını asıl komutun adıyla değiştirin, yardımcı belgeler sunulacaktır. kullanabilirsiniz boşluk kaydırmak ve için çıkmak adam sayfası q tuşuna basın. Örnek kullanım aşağıda gösterilmiştir.

Sonuç

Pekala millet, bu uzun oldu, ama umarım temelleri oldukça iyi kavramışsınızdır. Artık çalışan bir Linux kurulumunuz ve yukarıda bahsettiğim komutlarla oynadığınızdan emin olmak için bir haftalık zamanınız var. Linux kurulumunu mahvetmekten korkmayın ve gerekirse her zaman geri dönüp yeniden kurabilirsiniz. Kalbinizin içeriğini keşfedin ve önümüzdeki hafta, bu yazıda ele aldığımız Linux temellerinin üzerine inşa ettiğimiz bu dizinin 2. Kısmı ile geri döneceğim.