Software installeren en verwijderen in Ubuntu Linux

Een belangrijke functionaliteit van elk besturingssysteem is de mogelijkheid om het uit te breiden - om in de loop van de tijd nieuwe software toe te voegen om uw workflow te verbeteren of gewoon voor entertainmentwaarde. Linux, dat een open source besturingssysteem is, biedt duizenden softwaretitels om aan zowat elke behoefte te voldoen. Maar na het vinden van de ideale softwaretitel, is er nog maar één barrière die moet worden overwonnen: daadwerkelijk installeren op uw systeem. In onze eerdere artikelen hebben we gebruikers een manier laten zien om Ubuntu-systeem schoon houden. In dit artikel zullen we een manier met u delen waarmee u software in Ubuntu Linux kunt installeren en ook ongewenste software kunt verwijderen.

Software installeren onder Ubuntu Linux is niet hetzelfde als bij Windows. Gebruikers zijn bevoegd over wat er met hun systeem gebeurt, maar dit gaat ten koste van een beetje tijd om de terminologie en technieken te begrijpen.

Het installeren van programma's op Windows is relatief eenvoudig. Iedereen die bijvoorbeeld de VLC-mediaspeler wil gebruiken, kan naar de website bladeren, het .exe-bestand downloaden en de software installeren. Hoewel de gebruiker het zich misschien niet realiseert, wordt er veel werk verzet om deze schijnbaar eenvoudige taak mogelijk te maken. Zodra de originele software door de programmeurs is gemaakt, moet deze worden gemaakt in een vorm die wij, de eindgebruiker, kunnen gebruiken.

Zoals Ubuntu is gebaseerd op Debian-project het pakketbeheersysteem dat onder Ubuntu wordt gebruikt, is ook geleend van het Debian Project. De meeste mensen noemen het gewoon het pakketbeheersysteem van Debian. Om een ​​software te installeren vertrouwt Ubuntu op pakketten. De Ubuntu-cd bevat er honderden, zoals weergegeven in de volgende afbeelding.

Begrijpen wat een pakket eigenlijk is en wat erin zit, is van levensbelang. Bij Windows is een installatie-.exe-bestand in feite een stukje software gecombineerd met een archief van bestanden. Nadat het uitvoerbare bestand is uitgevoerd, wordt een klein programma in het uitvoerbare bestand gestart dat vervolgens de inhoud van het bestand uitpakt en op de harde schijf installeert.

Dit is niet het geval bij Ubuntu Debian-pakketten (.deb-bestanden) die alleen de programmabestanden bevatten, samen met een handvol configuratiebestanden om ervoor te zorgen dat de software zowel is geïnstalleerd als correct is ingesteld. Debian-pakketbestanden zijn nutteloos zonder de verschillende stukjes software die worden gebruikt om ze te manipuleren en die het Debian-pakketbeheersysteem vormen. Deze aanpak heeft een aantal voordelen. De pakketbeheersoftware bouwt zijn eigen database, zodat hij precies weet welke programma's op een bepaald moment zijn geïnstalleerd. Het houdt ook de versienummers bij. Hierdoor krijgen gebruikers veel meer controle over de software op hun systeem. Het betekent ook dat als een programma zich vreemd begint te gedragen, de configuratiebestanden eenvoudig kunnen worden vernieuwd met behulp van de pakketbeheerder. Uiteindelijk verdwijnt de noodzaak om de software te verwijderen en vervolgens opnieuw te installeren, wat niet het geval is bij Windows-programma's.

Afhankelijkheidsbeheer

Naast het daadwerkelijk installeren van programma's, is een essentieel onderdeel van pakketbeheersoftware zorgt voor afhankelijkheden. Al met al moet de pakketbeheerder ervoor zorgen dat als u een stuk software installeert, alle software die het nodig heeft om correct te werken, al op het systeem aanwezig is of op hetzelfde moment is geïnstalleerd. Soms is de software die u wilt installeren afhankelijk van andere programma's op uw systeem, maar vaker nemen de afhankelijkheden de vorm aan van systeembibliotheken. Het helpt als je je realiseert dat niet alle pakketten software bevatten die jij als gebruiker direct gaat gebruiken. Sommige pakketten bevatten niets anders dan bibliotheekbestanden, dit zijn gedeelde stukjes code die gelijk zijn aan .dll-bestanden onder Windows. De sleutelbibliotheek op een Ubuntu-systeem is de GNU C-bibliotheek, zonder welke de Linux-kernel niet zou kunnen functioneren, en dit wordt geleverd door het libc6-pakket. Maar praktisch elk programma heeft zijn eigen behoeften als het gaat om bibliotheekbestanden, en deze vereisten moeten worden afgehandeld door de pakketbeheerder.

Opmerking: Een reden waarom Windows-installatiebestanden vaak zo groot zijn, is dat ze meestal worden geleverd met alle systeembestanden die ze nodig hebben voor het geval die bestanden nog niet op het systeem aanwezig zijn. Windows is in dit opzicht niet de enige; installatiebestanden voor de Apple Macintosh zijn vergelijkbaar.

Beheer van afhankelijkheden, ook wel afhankelijkheidsresolutie genoemd, is een belangrijk kenmerk van het pakketbeheersysteem van Debian. U hebt dit misschien al in actie gezien: wanneer u een programma markeert voor installatie in de Synaptic Package Manager, wordt u mogelijk geïnformeerd dat er extra pakketten moeten worden geïnstalleerd. Als u dit verzoek weigert, wordt het programma gedeselecteerd. De pakketbeheerder laat je gewoon geen stukje software installeren, tenzij je het de afhankelijkheden laat regelen. Het heeft geen zin om u de software te laten installeren, omdat het waarschijnlijk niet zal werken. Maar afhankelijkheidsbeheer betekent niet alleen het toevoegen van pakketten die een stukje software nodig heeft. Het kan ook betekenen dat u pakketten verwijdert die al op uw systeem aanwezig zijn. Dit kan gebeuren als andere pakketten niet compatibel zijn met de software die u wilt installeren, iets dat pakketconflictoplossing wordt genoemd. Bovendien wilt u soms een pakket verwijderen waarvan andere pakketten afhankelijk zijn, een situatie die bekend staat als omgekeerde afhankelijkheid. In een dergelijk geval voorkomt de pakketbeheerder dat u die software verwijdert of verwijdert hij ook de pakketten met omgekeerde afhankelijkheid.

Opmerking: U kunt zien welke afhankelijkheden een pakket heeft door met de rechtermuisknop op het item in Synaptic Package Manager te klikken, op Eigenschappen te klikken en vervolgens op het tabblad Afhankelijkheden te klikken.

Open het programma (Systeem -> Beheer -> Synaptic Package Manager), klik op Instellingen Opslagplaatsen in het menu en kijk wat er verschijnt. De kopjes in de lijst zijn de repositories waartoe u toegang hebt. Alle met een vinkje ernaast zijn degene die APT, en dus de Synaptic Package Manager, gebruiken. Degenen zonder cheque worden genegeerd. Onder elke kop van de repository staan ​​de secties op die server waartoe u toegang hebt.

Zoeken naar software op Ubuntu Linux

Voordat u naar software zoekt, is het bijna altijd een goed idee om de pakketdatabases te vernieuwen. Klik gewoon op de knop Opnieuw laden op de Synaptic Package Manager-werkbalk om de nieuwste pakketlijsten op te halen uit de verschillende repositories die zich in uw sources.list bestand. Het herladen kan een paar minuten duren bij een langzame verbinding, maar het zorgt ervoor dat je toegang hebt tot de nieuwste software binnen de repositories. Om naar software te zoeken, kunt u op een item in de lijst met pakketten klikken en gewoon beginnen met typen. Dit komt overeen met wat u typt tegen de pakketnamen in de lijst. U kunt ook op de knop Zoeken in de werkbalk klikken. Deze doorzoekt standaard zowel pakketnamen als omschrijvingen, voor een grotere kans op een match. U kunt de specifieke programmanaam typen of een trefwoord dat mogelijk in de beschrijving staat. Als u bijvoorbeeld grafische stuurprogramma's voor uw ATI Radeon-kaart zoekt, maar de naam van het pakket dat ze bevat niet weet, kunt u radeon typen.

Software installeren op Ubuntu Linux

Wanneer u het selectievakje naast een stuk software in de zoekresultaten aanklikt en selecteert: Markeren voor installatie, wordt u op de hoogte gebracht van alle niet-geïnstalleerde afhankelijkheden die het programma nodig heeft en wordt u gevraagd om hun toevoeging aan de lijst met te installeren pakketten te bevestigen. Als u met de rechtermuisknop op het bestand klikt en Markeer als aanbevolen voor installatie of Markeer als aanbevolen voor installatie selecteert, ziet u een lijst met programma's die, hoewel niet essentieel voor het uitvoeren van het betreffende programma, de functies tot op zekere hoogte zullen verbeteren. Als je er bijvoorbeeld voor kiest om het mutt e-mailprogramma te installeren, is het ook aan te raden om locales en mime-ondersteuning te installeren, zodat Mutt meerdere talen zal hebben en beter in staat zal zijn om bestandsbijlagen te verwerken. U hoeft deze aanbevolen programma's niet te installeren; de software zal prima werken zonder hen. Maar het kan vaak lonend zijn als je dat doet. Nadat u uw softwareselectie hebt gemaakt (houd er rekening mee dat u meer dan één stuk software tegelijk kunt installeren), klikt u op de knop Toepassen op de werkbalk.

Hier wordt u nogmaals gevraagd om te bevestigen wat er moet worden geïnstalleerd. Als er software moet worden verwijderd om afhankelijkheidsproblemen op te lossen, wordt u hierover ook geïnformeerd. Bovendien krijgt u de totale grootte te zien van de bestanden die worden gedownload, evenals de verwachte impact op uw harde schijf in termen van grootte nadat de programma's zijn geïnstalleerd. Helemaal onderaan het dialoogvenster Samenvatting ziet u een selectievakje gemarkeerd met Alleen pakketbestanden downloaden. Zoals het suggereert, zal dit de pakketten downloaden maar niet installeren. Als u het pakket vervolgens opnieuw selecteert voor installatie in de toekomst, hoeft u het niet te downloaden en zal de installatie onmiddellijk plaatsvinden (tenzij er een nieuwere versie van het pakket is uitgebracht; in dat geval wordt de nieuwere versie gedownload en geïnstalleerd).

Software verwijderen op Ubuntu Linux

Naar verwijderen een stukje software, zoek ernaar op naam, klik vervolgens op het selectievakje ernaast en selecteer vervolgens Markeren voor verwijdering. Hiermee wordt de software verwijderd, maar blijven alle configuratiebestanden achter die het heeft gemaakt. Dit betekent dat u het in de toekomst opnieuw kunt installeren en dat het zal functioneren zoals het deed voordat het werd verwijderd. U kunt echter ook selecteren: Markeren voor volledige verwijdering, waarmee de configuratiebestanden worden verwijderd. Net als bij het installeren van software, zal de Synaptic Package Manager proberen om afhankelijkheden te beheren wanneer u software verwijdert, maar in dit geval zal het de verwijdering afdwingen van alle software die expliciet afhankelijk is van die software. Dit is meestal geen probleem, maar helaas hebben sommige pakketten grote omgekeerde afhankelijkheden. Als u bijvoorbeeld besluit dat u genoeg heeft van het Base-databaseprogramma en het wilt verwijderen, zult u merken dat u ook de hele OpenOffice.org-suite moet verwijderen, evenals de ubuntu-desktop-meta pakket. Soms hebben pakketten wat vreemde afhankelijkheden lijken. Als u bijvoorbeeld de Firefox-webbrowser probeert te verwijderen, zult u zien dat u het schijnbaar niet-gerelateerde gnome-app-install-pakket moet verwijderen, evenals yelp, het online GNOME-helpsysteem. De reden hiervoor is dat beide pakketten op de een of andere manier een deel van Firefox gebruiken en simpelweg niet zonder kunnen. Er is geen harde en snelle oplossing voor dit soort situaties. U kunt er echter vaak voor kiezen om de software niet te verwijderen en op uw systeem te laten staan.

Pakketbeheer vanaf de opdrachtprompt:

Synaptic is een van de beste voorbeelden van pakketbeheerprogramma's die er zijn, en er is weinig reden om het te mijden en ervoor te kiezen pakketten vanaf de opdrachtregel te installeren. Het kan echter voorkomen dat u dpkg of de APT-tools gebruikt. Als u bijvoorbeeld al op de opdrachtregel werkt, is deze methode: sneller dan opstarten van de Synaptic Package Manager.

dpkg gebruiken
De meest eenvoudige opdracht voor pakketmanipulatie is dpkg. Met dpkg kunt u veel pakketgerelateerde taken uitvoeren, zoals het helemaal opnieuw bouwen van pakketten. Hier kijken we naar eenvoudige functies voor het installeren, verwijderen en opvragen van pakketten.

Opmerking: dpkg vereist superuser-bevoegdheden om software te installeren of te verwijderen, dus moet worden voorafgegaan door sudo. Maar het kan worden uitgevoerd zonder superuser-bevoegdheden als u gewoon de pakketdatabase wilt opvragen. Hetzelfde geldt voor de APT-tools.

Pakketten installeren
dpkg is handig als u al een specifiek.deb-pakket hebt gedownload en dit wilt installeren. Hier is de opdracht:

sudo dpkg -i pakketnaam.i386.deb

U moet de volledige bestandsnaam opgeven, in plaats van alleen de naam van het programma. dpkg is snel en vuil, en hoewel het u zal waarschuwen voor afhankelijkheidsproblemen, zal het toch doorgaan en het pakket installeren. Na installatie zal het de configuratiescripts van het pakket uitvoeren. Maar als er afhankelijkheden ontbreken, kan het het programma niet configureren om op uw systeem te werken, omdat het waarschijnlijk niet in een bruikbare staat zal zijn.

Als deze situatie zich voordoet, is het aan jou om de afhankelijkheden te installeren die in dpkg worden vermeld. Natuurlijk zullen sommige hiervan hun eigen afhankelijkheden hebben, die ook moeten worden geïnstalleerd. Deze cascadesituatie staat informeel bekend als de afhankelijkheidshel en is de belangrijkste reden waarom het APT-systeem is uitgevonden. Zoals u in de volgende sectie zult zien, behandelt APT dit soort afhankelijkheidsproblemen moeiteloos. Als er niet aan de afhankelijkheden wordt voldaan na een dpkg-installatie, wordt u telkens wanneer u Synaptic Package Manager uitvoert of probeert de APT-tools te gebruiken, op de hoogte gebracht van "kapotte" pakketten of onvervulde afhankelijkheden. APT zal weigeren andere software te installeren totdat het probleem is verholpen.

Tip: Binnen de Synaptic Package Manager kunt u linksonder op de knop Aangepast klikken en vervolgens op het item Kapot klikken in de filterlijst om pakketten te zien die niet-voltooide afhankelijkheden hebben. Om de schade te herstellen, klikt u op het selectievakje van het betreffende pakket en vervolgens op Markering van herinstallatie. Op de console kun je sudo apt-get -f install typen. Hiermee worden alle ontbrekende afhankelijkheden op het systeem geïnstalleerd.

Pakketten verwijderen
Typ het volgende om een ​​pakket te verwijderen:

sudo dpkg -r pakketnaam

Merk op dat je alleen de naam van het programma hoeft in te typen, zonder het versienummer of de .i386.deb bestandsextensies. In dit geval gedraagt ​​dpkg zich iets beter dan bij het installeren van software. Als er sprake is van omgekeerde afhankelijkheden (andere pakketten die afhankelijk zijn van degene die u probeert te verwijderen), wordt u gestopt met een aantal foutmeldingen. U moet eerst de omgekeerde afhankelijkheden oplossen, maar ze kunnen natuurlijk ook hun eigen omgekeerde afhankelijkheden hebben.

De APT-tools gebruiken:
dpkg is de enige optie als u een pakketbestand wilt installeren dat u zojuist hebt gedownload. Als u echter softwarebronnen wilt gebruiken, moet u de APT-tools gebruiken. Deze gebruiken nog steeds dpkg op de achtergrond om pakketten te installeren en te verwijderen, maar ze beschikken ook over intelligentie om het afhankelijkheidsbeheer af te handelen.

Pakketten installeren en verwijderen:
Het meest elementaire APT-commando is apt-get. U kunt deze opdracht als volgt gebruiken om pakketten in de repository's te installeren of te verwijderen:

sudo apt-get install pakketnaam sudo apt-get verwijder pakketnaam

U moet de programmanaam opgeven zonder het versienummer. Om bijvoorbeeld de links-webbrowser te installeren, hoeft u alleen maar de volgende opdracht te typen:

sudo apt-get installatiekoppelingen

Opmerking: U kunt twee of meer programma's specificeren die tegelijkertijd moeten worden geïnstalleerd en/of verwijderd. Scheid de pakketnamen met een spatie: apt-get install pakket1 pakket2 pakket3, enzovoort.

Het systeem bijwerken

apt-get kan ook verschillende soorten systeemupdates uitvoeren. Om alle pakketten op uw systeem bij te werken naar de nieuwste versies in de repository's, typt u het volgende:

sudo apt-get upgrade

Dit is het equivalent van de opdrachtregel van het gebruik van de functie Software-updates van de Ubuntu-desktop. Typ dit om het systeem te upgraden naar de nieuwste versie van Ubuntu, als die er is:

sudo apt-get dist-upgrade

Het hoeft geen betoog dat het updaten van uw systeem lang kan duren, afhankelijk van het aantal en de grootte van de te downloaden bestanden. Bovendien zal elk pakket zichzelf tijdens de installatie moeten configureren, en dit kan ook lang duren.

We hoopten dat je genoten hebt van dit lange en vindingrijke artikel. Als je het leuk vindt, retweet dan en deel het met je vrienden op Facebook.